Kanakalan Rumaja Atawa Kenakalan Kolot

Ahir-ahir ieu fenomena kanakalan rumaja beuki ngalegaan. Komo hal ieu geus lumangsung saprak tiheula. Para pakar psikolog sok mesék masalah anu teu kungsi habis-habisnya ieu. Kenakalan Rumaja, kawas hiji bunderan hideung anu teu kungsi pegat. Sambung menyambung ti wayah ka wayah, ti mangsa ka mangsa, ti warsih ka warsih sarta komo ti poé ka poé beuki rumit. Masalah kawanohan rumaja mangrupa masalah anu kompleks lumangsung di sagala rupa dayeuh di Indonésia. Saluyu jeung arus modernisasi sarta téknologi anu beuki ngembang, mangka arus hubungan antar dayeuh-dayeuh badag sarta wewengkon semkain lancar, gancang sarta gampang. Dunya téknologi anu beuki canggih, digigireun / sabeulah ngagampangkeun dina nyaho sagala rupa informasi di sagala rupa média, disisi séjén ogé mawa hiji akibat négatif anu cukup ngalegaan disagala rupa lapisan masarakat.
Kenakalan rumaja biasana dipigawé ku rumaja-rumaja anu gagal dina ngajalanan prosés-prosés perkembangan jiwana, boh dina waktu rumaja boh dina mangsa kanak-kanaknya. Mangsa kanak-kanak sarta mangsa rumaja lumangsung kitu singget, kalayan perkembangan fisik, psikis, sarta emosi anu kitu gancang. Sacara psikologis, kenakalan rumaja mangrupa wujud ti konflik-konflik anu henteu terselesaikan kalayan boh dina mangsa kanak-kanak boh rumaja para palakuna. Remen ogé didapati yén aya trauma dina mangsa tuluyna, perlakuan garihal sarta henteu nyenangkeun ti lingkunganana, atawa trauma ka kaayaan lingkunganana, kawas kaayaan ékonomi anu nyieunana ngarasa pendék diri.
Nungkulan kenakalan rumaja, hartosna menata balik emosi rumaja anu tercabik-cabik éta. Emosi sarta rarasaan maranéhanana garah alatan ngarasa ditampik ku kulawarga, kolot, réncang-réncang, atawa lingkunganana saprak leutik, sarta gagalna prosés perkembangan jiwa rumaja kasebut. Trauma-trauma dina hirupna kudu dipungkas, konflik-konflik psikologis anu menggantung kudu dipungkas, sarta maranéhanana kudu dibéré lingkungan anu béda ti lingkungan saméméhna. Patarosanana: pancén saha sakabéh éta? Jelema tua-kah? Sedengkeun kolot geus lieur teuing mikiran masalah pakasaban sarta beungbeurat hirup séjénna. Saudaranya-kah? Maranéhanana ogé boga masalah sorangan, komo meureun maranéhanana ogé ngabogaan masalah anu sarua. Pemerintah-kah? Atawa saha? Henteu gampang pikeun némbalanana. Tapi, méré lingkungan anu alus saprak dini, dibiruyungan pamahaman baris perkembangan barudak urang kalayan alus, baris loba mantuan ngurangan kenakalan rumaja. Saeutikna henteu nambahan jumlah perkara anu aya." (asal Whandi.net/1 jan 1970).
Kenakalan rumaja, mangrupa salah si anak? atawa kolot? Alatan tétéla loba kolot anu henteu bisa berperan minangka kolot anu sakuduna. Maranéhanana ngan nyadiakeun materi sarta sarana sarta fasilitas pikeun si anak tanpa mikiran kaperluan batinnya. Kolot ogé mindeng nungtut loba hal tapi poho pikeun méré conto anu alus pikeun si anak. Sabenerna urang mopohokeun hiji hal sabot nyarita masalah kenakalan rumaja, nyaéta hukum kausalitas. Sabab, ti kenakalan saurang rumaja sok dikristalkan nuju faktor eksternal lingkungan anu arang nengetan faktor pangdeukeutna ti lingkungan rumaja kasebut dina hal ieu kolot. Urang sok meunteun yén loba perkara kenakalan rumaja lumangsung alatan lingkungan pergaulan anu kurang alus, kawas pangaruh réncang anu henteu bener, pangaruh média massa, nepi ka dina lemahnya iman hiji jalma.
Sabot urang nyarita ngeunaan iman, urang mempersoalkan peunteun sarta biasana mopohokeun hiji hal, nyaéta pangaruh kolot. Atikan kolot anu salah bisa waé jadi faktor sosiopsikologis utama ti timbulna kenakalan ka diri saurang rumaja. Sumawona lamun perkara négatif narajang kolot si rumaja, kawas perselingkuhan, perceraian, sarta pembagian harta gono-gini. Meureun urang perlu nyokot istilah anyar, kenakalan kolot.
Kolot, mindeng poho yén prilakunya berakibat dina barudakna. Alatan kahirupan ieu henteu ucul ti contek-menyontek prilaku anu kungsi aya. Bisa ogé alatan aya pembiaran ka laku-lampah anu mengarah dina kasalahan, ku kituna anu salah jadi kabiasaan. Para kolot ulah ngaharepkeun anakna jadi alus, lamun kolotna sorangan tacan jadi alus. Sabenerna nurani generasai hayang menghimbau É€œJangan ajari kami nyandung, ulah ajari kami ngomong jorok, henteu jujur, kedul diajar, kedul beribadah, mitresna teuing harta belebihan sarta poho ka Sang Panyipta, nyaéta Alloh.É€
Tulisan ieu mecakan ngajak merenung pikeun urang para kolot, yén kenakalan teu sok idéntik jeung rumaja, tapi malahan loba kenakalan anu dipigawé ku para kolot (di imah, di masarakat, sarta di pamaréntahan) anu pamustunganana ogé jadi inspirasi rumaja pikeun migawé bangor. Matak hanjelu memang! (asal O. Solihin)
Kenakalan kolot dina ikatan kulawarga
Contona kawas:
Resep berkata-kata garihal, resep menghujat atawa memaki, ngawurukan anak pikeun ngalakonan lalawanan sabot anak diganggu batur, resep menyakiti anak sacara fisik sarta psikis, ngudud seenaknya di hareup barudak, dl (masalah akhlak).
Teu malire palaksanaan saréat, solat contona, loba ogé urang kolot anu teu malire solat, melalaikan solat, komo henteu kungsi solat, ngantep barudak gadisnya henteu nutupan aurat, ngantep barudakna bergaul leupas (pacaran), ngantep barudakna minum-minuma n teuas, dll.

Wasta : M.Irsyad HM

Kelas : XII IPA 5

Read more »

Ngamumule Pencak Silat

Kuring reueus minangka Warga Nagara Indonésia alatan nagara ieu ngabogaan loba kabudayaan anu beunghar sarta poharainspiratif. Salah sahijina nyaéta kabudayaan téknik bela diri Pencak Silat anu jadi téknik beladiri has Indonésia. Nurutkeun Wikipedia. Pencak Silat kira-kira nyebar di kapuloan nusantara saprak abad ke-7masehi, tapi asal mulana canbisa dipastikeun.       

Sanajan kitu, silat ayeuna geus diaku minangka budaya suku Malayu nungandung pangertian anu lega, nyaéta para nu nyicingan wewengkon basisir pulo Sumatera sarta Semenanjung Malaka. Tapi kuring henteu sapuk jeung Wikipedia. Alatan nurutkeun guru badag paguruan Pencak Silat PANGLIPUR kuring sawaktu latihan dipadepokan, diomongkeunana ka kuring yén Pencak Silat éta asalna ti MINANGKABAU kalayan ngaran aliran Pencak Silat Tuo. Jadi , Pencak Silat éta asalna ti nagari ieu, urang kudu reueus alatan Pencak Silat, alatan ieu téh warisan pituin Indonésia anu menyebar lega di Asia tenggara.

Henteu nutupan kamungkinan Pencak Silat ieu bisa di Claim ku nagara tatangga, alatan Pencak Silat ieu loba aya di Malaysia, Thailand sarta Filipina. Sarta Indonésia tacan maténkeun jenis kabudayaan ieu. Alatan memang di Indonésia Pencak Silat masih éléh populér dibandingkeun jeung Taekwondo sarta Karate. Éstuning pikalebareun pisan.di Indonésia Pencak Silat ngembang jadi loba aliran. Salah sahijina di Daerah urang ieu aya aya hiji jenis aliran Pencak Silat nyaéta Cimande Kampung Baru, Tepak Dua Cimande jeung Sipecut Aliran ieu cukup unik. Alatan aliran ieu henteu konsentrasi dina téknik beladiri waé, tapi ngawengku téknik penyembuhan, tanaga dina sarta geter.

Leupas ti perkenalan singget ngeunaan Pencak Silat. Kuring hayang ngajak réncang réncang ka inti masalah naha kuring nyieun tulisan kawas ieu,.Di Indonésia loba pisan budaya seni bela diri deungeun anu ngembang di taneuh cai. Contona Taekwondo, Karate, Kung Fu, Wushu, Taichi, Kendo, Judo, dll. Loba pilihan pikeun urang dina milih seni bela diri. Tapi urang mindeng kali poho jeung Pencak Silat. Pencak Silat remen ogé éléh populér di sawatara wewengkon ku bela diri jenis séjén. Padahal tina pencak silat loba élmu anu leuwih méré mangpaat dibandingkeun jenis bela diri séjén.

Kawas di daerah urang ieu. PANGLIPUR masih éléh peminatnya kalayan bela diri impor. Naon meureun Pencak Silat kurang metot pikeun masyarakat di daerah dieu? atawa bela diri séjén leuwih keren alatan kasapoé jeput urang anu remen ogé disuguhan kalayan tayangan tayangan TV aksi bela diri deungeun? Kuring pohara iri ka Cina salaku nu boga seni Bela Diri Kung Fu. Di mana rahayatna pohara mitresna kabudayaan kasebut sarta pohara dijungjung luhur komo saban film laga di China mindeng disisipi aksi Kung Fu. Sabaraha kali urang nepungan Film bertema Kung Fu kawas Kung Fu Hustle, Fearless, Crouching Tiger Hidden Dragon, Komo nepi ka Film animasi anu dijudulan Kung Fu Panda jieunan Amérika. Balukarna sakumna dunya éta weruh sarta kataji ka seni bela diri Kung Fu ti cina.

Andai waé Pencak Silat bisa sarua kawas Kung Fu, hanjelu sakali rasana alatan kuring mindeng kali nempo di Sakola sakola dasar, SMP sarta SMA seni bela diri anu pang diminati lain seni bela diri ti nagari sorangan.

Kuring ngaharepkeun urang kabéh leuwih mitresna seni sarta budaya nagari sorangan, urang mimitian ti hal hal leutik waé.Kawas dina milih seni bela diri ti jero nagara. Ulah nepi ka urang ngarasa ngabogaan sabot urang kaleungitan. Kawas Batik, Penjualan kaméja sarta baju batik ngaronjat drastis saprak di Klaim ku nagara tatangga. Kitu ogé kalayan tari pendet anu ayeuna gencar dipertontonkeun di mana mana alatan aya hal-hal anu tadi disebutkeun. Muga hal ieu henteu lumangsung jeung Pencak Silat.

WASTA     : SABDA MAULID K

KELAS       : XII IPA 5

Read more »

KAUTAMAAN SOLAT TAHAJJUD

Solat Tahajjud nyaéta solat sunnat anu dipigawé di tengah peuting saatos ngalaksanaken solat Isa nepi ka medalna fajar sarta sageus hudang saré, sanajan éta ngan sakeudeung.Hukum Solat Tahajjud nyaéta Sunnat Mu’akkad, Nyaéta: Sunnat anu leuwih di kudukeun pikeun dipigawé, lantaran éta mangka Rosul SAW mineng marentahkeun ka para umatna pikeun migawe solat Tahajjud. Nurutkeun para ulama, bilangan rakaat solat Tahajjud éta sakurang-kurangna nyaéta dua rakaat, sarta saloba-lobana henteu kawates.
Dina dasarna, solat tahajud anu dipigawé kalayan khusyuk sarta ikhlas, sarta samata-mata ngan alatan Alloh, mangka hidayah sarta barokah anu ditarima ku urang éstuning rongkah badag. Meureun mangpaat solat tahajud na ogé henteu bisa dirasakeun ku urang dina tempo nu deukeut, tapi baris karasa dina tempo anu baris datang, alatan saéstuna Alloh Maha Nyaho sagala Na. Alloh éstuning baris ngaluhurkeun derajat pikeun jalma-jalma anu rido ngalaksanakeun solat tahajud.

Ayat Al-quran sarta Hadits anu marentahkeun pikeun Solat Tahajud, nyaeta :
“ Dina tengah peuting, prak aranjeun solat Tahajud minangka nambahan pikeun anjeun. Susuganan Pangéran ngangkat anjeun ka patempatan nu nu pang sae-saena.”(QS: Al-isro’: 79)

Rasulullah SAW ngadawuh:“prak pigawe solat peuting, alatan solat peuting éta kabiasaan jalma-jalma anu shaleh saméméh anjeun baheula, ogé hiji jalan pikeun ngaraketkeun diri ka PANGÉRAN aranjeun, ogé minangka panebus dina sagala kajahatan (dosa) nyegah dosa sarta bisa nyingcetkeun panyakit tina awak (HR.Imam Tarmidji & Ahmad)
Sahabat Abdullah bin Salam nyarita, yén Nabi SAW parantos ngadawuh:
“ Hei sakabeuh manusa, prak sebarluaskeun salam sarta prak bikeun kadaharan sarta prak solat peuting diwaktu manusa keur saré, sangkan manéh asup Sorga kalayan salamet.”(HR Tirmidzi)
Solat peuting ieu loba pisan mangpaatna, sarta sakapeung solat tahajud bisa ngadatangkeun sawatara kaajaiban anu henteu diduga-duga saacanna, Subhanallah.

Solat tahajud mangrupa solat sunnat anu dianjurkeun ku Nabi, tapi eta solat dianjurken pisan kangge dilaksanakeun samindengna, alatan mangpaat solat tahajud éstuning badag. Sanajan karasana beurat, tapi lamun urang geus biasa ngalakonanna, Insya Alloh, solat tahajud bisa mangrupa jawaban tina sawatara masalah anu aya di kahirupan urang.
Nurutkeun katerangan anu sahih, waktu ijabah (dikabulkeunna do’a) éta téh 1/3 peuting anu pamungkas. Abu Muslim nanya ka sahabat Abu Dzar: “ wayah kumaha anu leuwih utama pikeun urang ngalakukeun solat peuting?”
Sahabat Abu Dzar némbalan: “Kuring geus nanya ka Rosulullah SAW sakumaha anjeun nanya ka kuring ieu.”
Rosulullah SAW ngadawuh: “Tengah peuting anu masih ancik nyaéta 1/3 anu ahir. Hanjakalna saeutik pisan jalma anu ngalaksanakeunana.” (HR Ahmad)

Mangpaat solat tahajud diantarana nyaéta:
 Nyieun haté ngarasa aman sarta tentram
 Dijauhkan tina godaan syaiton
 Ngalancarkeun rezeki
 Numuwuhkeun katenangan pikiran sarta kalakuan
 Nyieun awak jadi cageur
 Ngabersihkeun pikiran anu awon
 Nyieun hiji jalma jadi leuwih positif

Katamaan Solat Tahajud:
Ngeunaan keutamaan solat Tahajud kasebut, Rasulullah SAW hiji poé ngadawuh:
“Sing saha ngalaksanakeun solat Tahajud kalayan sabener-benerna, sarta kalayan tata lantip anu rapih, mangka Alloh SWT baris méré 9 macem kemuliaan: 5 macem di dunya sarta 4 macem di ahérat.”

Lima keutamaan didunya éta, nyaeta:
1. Baris dipulasara ku Alloh SWT ti sagala macem musibah.
2. Tanda kataatanna baris kasampak katempo dihareupeunnana.
3. Baris dipika cinta ku sakabeh hamba Alloh anu shaleh sarta dipika cinta ku
sakabéh manusa.
4. Létahna baris sanggup ngedalkeun kecap-kecap anu ngandung hikmah.
5. Baris dijadikeun jelema wijaksana, nyaéta dibéré pamahaman dina ageman.

Sedengkeun anu opat keutamaan diahérat, nyaéta:
1. Beungeutna moncorong sabot ngoréjat ti kubur di Poé Pembalasan engké.
2. Baris meunang karinganan sabot di hisab.
3. Sabot meuntas jembatan Shirotol Mustaqim, bisa ngalakonanana kalayan gancang pisan, kawas guludug anu nyamber.
4. Catetan amalnya dibikeun dina leungeun katuhu.

Dumasar kana mangpaatna lu kacida badagna, hayu atuh urang salaku umat kanjeung nabi Muhammad SAW urang sareng-sareng mieling kana eta parentah, hayu urang laksanakeun salat tahajud kalayan khusyuk sarta ikhlas, sarta samata-mata ngan alatan Alloh, mugia hidayah sarta barokah bakal diturunkeun ka urang sadaya éstuning rongkah badag.

NAMA : SITI SITRIAH DZULHIJAH
KELAS : XII IPA 5

Read more »

Tina Hutbah Kana Da'wah

Aya fénoména anu matak narik dina nepikeun khutbah Juma’ah. Nu matak narik téh duméh para khotib sok maké buku panduan enggoning nepikeun eusining khutbahna.Tangtuna aya nu maké basa Indonésia, pon kitu deui dina basa Sunda. Ari nu dina basa Sunda, nu kapanggih téh ngan aya sababaraha buku. Antarana baé Khutbah Jum’ah: Bahan Da’wah (basa Sunda) yasana K.H. Qamaruddin Shaléh (Diponegoro, 1983). Kandelna gé lumayan, 696 kaca kitu atuh. Nu kadua, Kumpulan Khutbah ku Basa Sunda beunangna Sholihin Syaqiq. Nu ieu mah diterbitkeun ku Sinar Baru dina 1987.
Ari anu kawilang “anyar,” nu kabaca téh Kumpulan Khutbah Jum’ah: Ubudiyah-Mu’amalah-Munakahat-Faroidh-Jinayah (ku basa Sunda) susunan K.H. Moch. Anwar. Pangna disebut “anyar” sotéh duméh dicitak dina 2004. Padahal buku nu kandelna 304 kaca téh citakan nu kalima, da horéng citakan kahijina mah teu ditétélakeun iraha-iraha terbitna. Ngan dina “bubuka” nu nyusunna méré titimangsa 11 Januari 2002. Ku kituna, bisa jadi édisi kahijina diterbitkeun dina taun éta kénéh.
Mun dijumlah jamléh aya 44 tulisan bahan pikhutbaheun anu dipidangkeun dina ieu buku. Bab kahijina, Ubudiyah, midangkeun 18 bahan khutbah. Ngan mun disidik-sidik, anu kuduna ngabahas masalah ibadah téh dina prakna mah ngabahas masalah aqidah deuih. Mun seug maca tulisan kahiji, kapan judulna gé “Percaya ka Allah katut Sipat-sipat-Na.” Malah nepi ka tujuh tulisan, nyaéta nu ngabahas perkara “Rukun Islam.”
Ari dina bab kadua, Akhlak, ngan aya dua tulisan. Nyaéta ngeunaan “Akhlak Pribadi Muslim” jeung “Akhlak Campur-Gaul.” Ditéma ku bab katilu, “Urusan Muamalah” (11 tulisan); bab kaopat, “Urusan Pernikahan/Munakahat” (7 tulisan); bab kalima, “Masalah Faroidh” (2 tulisan); jeung bab kagenepna, “Ngeunaan Hukum Jinayah (Kajahatan/Pidana)” (4 tulisan).
Husus ngeunaan dimuatna tulisan-tulisan sabudeureun munakahat (pernikahan), faroidh, jeung jinayah (Kajahatan/Pidana), lantaran numutkeun pamanggih nu nyusunna mah nu kararitu arang kapidangkeun dina khutbah. Sabab “lolobana mah ngabahas nu ngeunaan masalah ubudiyah, muamalah, jeung akhlak. Padahal ajaran Islam téh ngawengku sagala aturan kahirupan manusa.”
Tapi éta katerangan gé bisa nimbulkeun pasualan anyar: sabab sigana aya nu kaliwat atawa aya nu kurang, di antarana baé masalah siyasah (élmu politik) jeung tarikh (sajarah). Tangtuna gé éta téh bisa jadi ijiran yén nu nyusun ieu gé sarua kaeunteupan ku kakurang. Padahal ceuk nu nyusun ieu buku: ajaran Islam téh ngawengku sagala aturan kahirupan manusa.
Atawa bisa jadi lantaran kaayaan anu henteu méré kasempetan ka nu nyusunna pikeun ngasupkeun masalah éta kana bukuna. Sabab mun urang ningali taun terbitna, kapan sidik citakan katiluna gé taun 1999. Komo deui citakan munggaranna, bisa jadi jaman keur mahabuna ordeu baru. Cindekna mah kaayaan politik di urangna nu teu méré idin pikeun ngamuatkeun bahan-bahan khutbah anu aya kakaitanana jeung politik (siyasah).



Lian ti éta, ieu buku bisa jadi bukti adu manisna antara da’wah billisan jeung da’wah bilqalam. Ari nu disebut da’wah téh kagiatan pikeun ngagero, ngajak manusa sangkan iman jeung taat ka Allah SWT luyu jeung aqidah, syari‘at jeung akhlak Islam.
Ari da’wah billisan mangrupa kagiatan nepikeun informasi atawa pesen da’wah ngaliwatan omongan. Bentukna mah bisa ceramah atawa komunikasi langsung antara subyék jeung obyék da’wah. Ku kituna, da’wah billisan mampuh ngaraketkeun tatali ukhwah antara nu da’wah jeung sasaran da’wahna.
Sedengkeun ari da’wah bilqalam (da’wah ngagunakeun alat tulis), biasana dipidangkeun ngaliwatan média massa, boh citak atawa éléktronik. Bentukna bisa kitab, buku, majalah, internét, koran, jeung tulisan-tulisan nu ngandung da’wah Islamiyah. Kaunggulan tina ieu da’wah henteu musnah najan da’i-na atawa nu nulisna geus tilar dunya, sabab tulisan da’wahna mah kapan masih aya. Masih bisa dibaca ku nu séjén di mana waé ayana. Tapi naha ieu buku bisa jadi bukti adu manisna antara da’wah billisan jeung da’wah bilqalam? Jawabanana tangtu kudu ngabandungan prak-prakanana khutbah juma’ah.
Mun disinggetkeun mah kieu éta téh: khatib naék mimbar. Ngong uluk salam, laju diuk. Modin adan. Khatib nangtung deui pikeun nepikeun khutbah kahiji. Ari nu ditepikeunana taya lian ti rukun khutbah Juma’ah, anu di antarana: maca hamdalah; maca solawat ka Nabi Muhammad SAW; nepikeun wasiat pikeun taqwa; maca ayat al-Qur’an. Sanggeus kitu eureun heula sakeudeung. Tuluy khatib nepikeun deui khutbah kadua, nu ditungtungan ku maca doa.
Tah, nu ditepikeun ku khatib téh bisa jadi geus nyampak dina buku kumpulan khutbah. Hartina geus ditulis, khatibna tinggal maca. Di dinya sigana adumanis antara da’wah billisan jeung bilqalam téh ayana.
Tapi ku kitu téh, aya kahéngkér nu nyampak dina dipakéna buku khutbah. Nyaéta materina angger kitu kénéh-kitu kénéh. Lantaran bulak balik dekok, tangtu wé matak para hadirin nepi ka apal cangkem, cek babasan mah. Komo bari teu pas nepikeunana mah, hadirin bisa nepi ka lelenggutan, malah boa nepi ka lesna saré. Lantaran bosen. Ku kituna, antukna mah bisa jadi pangaweruh agama Islam-na ti Juma’ah ka Juma’ah teu undak.








Wasta : Yudha Nanda Perkasa
Kelas : XII IPA 5

Read more »

Runtuhna Perda Kabudayaan

Runtuhna Perda Kabudayaan

Kategori: Artikel Sunda | Diterbitkan pada: 24-09-2007 |

Ku DHIPA GALUH PURBA

SAKALI mangsa dina riungan rapat redaksi “SB”, kuring ngusulkeun sangkan Kepala Dinas Kebudayaan jeung Pariwisata Jawa Barat (Disbudpar Jabar) dicorét tina box redaksi minangka “Pembina”. Pangna kitu, da salila kuring milu ngokolakeun Majalah “SB”, asa teu ngarasa dibina ku Kepala Disbudpar Jabar. Malah Disbudpar Jabar siga anu teu pati wanoheun ka “SB”. Jadi, naon mangpaatna? Saprak kuring aub jeung “SB”, apan “SB” mah tacan kungsi eureun medal, sanajan henteu dibina ku Disbudpar ogé.

Ku ayana usul kuring, Kang Tatang (Tatang Benyamin Koswara) henteu panuju, lantaran sawatara tinimbangan. Di antarana Kang Tatang nétélakeun yén ti saméméh kuring aub jeung “SB”, tos aya kasapukan antara pihak “SB” jeung Kepala Disbudpar, réhna Kepala Disbudpar Jabar siap ngabina “SB”. Duka jaman saha, anu jeneng jadi Kepala Disbudpar Jabar harita. Nu écés mah, munggaran kuring aub jeung “SB” téh, basa Kepala Disbudpar Jabar nuju dicangking kénéh ku H. Memet H. Hamdan, SH, M.Sc—kuring jadi tim redaksi “SB” ti bulan Pébuari 2003.

Puguh baé tulisan kuring mah, ukur medar lalampahan “SB” ti mimiti kuring milu aub. Kilang kitu, kuring yakin ti béh ditu mula ogé, “SB” mah tara atawa kurang katitén ku Disbudpar. Buktina, basa kuring mimiti aub, kalumangsungan “SB” keur meujeuhna “pikaketireun”. Piraku anu dibina ku Kepala Disbudpar nepi ka “paéh henteu hos, hirup henteu neut?” Atawa réngréngan “SB” anu kurang daria ngokolakeunana? Ah, asa piraku. Lamun teu daria mah, moal ogé medal.

Basa Drs. H. Ijudin Budhyana, M.Si—satuluyna rék ditulis Idjudin—jeneng jadi Kepala Disbudpar Jabar, “SB” mah ukur apal tina béja. Pangna kitu, da geus ti béh ditu mula, méh saban Disbudpar ngagelar kagiatan, “SB” tara dibéjaan. Kaasup sosialisasi Perda Kebudayaan Propinsi Jawa Barat tahun 2003. Béjana deui baé, méh sakur média massa Sunda diulem, ukur “SB” anu henteu mah. Béjana deui baé, sakur nu harita ngahadiran dipaparin ongkos transportasi anu gedéna saratus rébu pérak.

Sanajan kuring teu hadir, ari buku Perda mah teu burung meunang. Barang dibukaan, langsung baé gogodeg; Ras inget kana buku “Ranggeuyan Kadudeuh”. Buku anu ngamuat aturan téh kacida henteu teratur. Siga anu wawayagon pisan, da kacida loba salah citak. Saha nu tanggung jawab? Nepi ka kiwari ogé, tacan kungsi dirévisi, da puguh waragadna ogé pisakumahaeun. Cacak mun harita kuring hadir, asa mending ngajak balaréa pikeun mulangkeun deui éta buku, sina dirévisi heula; Moal cicing, duméh dikeupeulan duit saratus rébu pérak (Harita téh tanggal 15 Novémber 2003, pihak Disbudbar jangji rék ngarévisi).

Kungsi sakali mangsa boga niat rék ngawawancara Idjudin. Maksud téh hayang terang siga kumaha sawangan tur pikiranana ngeunaan budaya Sunda, pidangkeuneun dina “SB”. Hanjakal pisan, saur sekrétaris pribadina, Pa Idjudin nuju sibuk, teu tiasa diganggu.

“Iraha atuh tiasana?” tanya kuring.

“Engké baé upami aya jumpa pers, ku abdi diulem,” témbalna.

“Oh, mangga, diantos.” Témbal téh, teu hayang kapapanjangan.

Saméméh ninggalkeun kantor Disbudpar, teu poho nganjang heula ka rohangan Humas. Langsung amprok jeung kepalana, mun teu salah namina téh Aris atawa Haris (antara dua wé), da hilap deui. Kuring ngedalkeun pamaksudan, hayang ngawawancara Kepala Disbudpar anyar. Iwal ti éta, kuring ogé miharep sangkan Disbudpar ngabéjaan “SB” upama aya kagiatan budaya. Kepala Humas ngabagéakeun pisan, kalawan daréhdéh naker. Malah ménta nomor kontak kuring sagala. Angkanan téh, susuganan Kepala Disbudpar ayeuna mah enyaan rék ngabina “SB”.

Hanjakal pisan, boh sekpri atawa kepala Humas, can kungsi nedunan jangjina nepi ka kiwari ogé. Kuring teu hayang nanyakeun, da piraku nepi ka pohoeun, kajaba mun dihaja. Pangna kitu, kuring ninggalan majalah sababaraha eksemplar, pikeun ngingetan yén “SB” mah média massa Sunda anu riil, medal saban bulan kalayan maneuh, lain mamajalahan. Antukna kuring boga kacindekan, Disbudpar mah mémang teu hayangeun ngabina “SB”. Kawasna Disbudpar Jabar ngarasa henteu penting ngayakeun gawé bareng jeung “SB”. Anéhna, basa Disbudpar nyusun buku anu judulna “Déskripsi Kesenian Jawa Barat”, bahan-bahanna téh loba nyutat tina “SB”.

Pasualanana moal réngsé nepi ka “teu hayangeun ngabina atawa ngarasa henteu penting gawé bareng jeung SB”. Kuring mémang geus teu hayang deui nepungan humas Disbudpar, tapi salaku média massa basa Sunda, “SB” boga hak nanyakeun réalisasi Perda Basa, Sastra, jeung Aksara Sunda. Sanajan Kepala Disbudpar Jabar henteu jadi pembina “SB” dina box redaksi (da mémang henteu), “SB” tetep boga hak masualkeun Perda basa, sastra, jeung aksara Sunda. Ku ayana kitu, ceuk kuring mah Kang Tatang teu kudu asa-asa mupus Kepala Disbudpar Jabar tina box redaksi, da henteu ditulis ogé geus otomatis jadi kawajibanana. Dina Perda No. 5 taun 2003, ngeunaan miara basa, sastra, jeung aksara Sunda, utamana pasal 7, butir j, kaunggel: Pemberdayaan dan pemanfaatan media massa, baik cetak maupun elektronik dalam bahasa daérah. Jadi, “SB” mah tinggal nanya: “Naha Disbudpar henteu ngamangpaatkeun ‘SB’?”

*

SAWATARA waktu kaliwat, kuring ogé kacida ngaranjugna basa mireng béja ngeunaan lalakon ésséy Cécép Burdansyah ngeunaan Perda Kabudayaan No.5 taun 2003. Diécéskeun ku Majalah Cupumanik, yén tulisan Cécép geus dialung-boyongkeun ku dua média massa Sunda tug nepi ka kabaca ku nu gaduh wewenang dina urusan Perda. Saha deui lamun sanés Idjudin.

Demi tulisan Cécép téh eusina euyeub pisan ku kritikan, anu mémang ditujukeun ka Idjudin. Harianeun pisan, piraku aya naskah acan dimuat, bisa dibaca ku Idjudin. Kacida ngalanggar kode étik jurnalistik. Ngaruksak Pers Sunda!

Lamun Idjudin jembar manah, henteu anti kritik, tangtu bakal malik bendu téh ka nu ngadeuheus ka anjeunna, anu ngadon némbongkeun naskah tacan dimuat. Kuring teu hayang apal kumaha lalakonna éta naskah nepi ka bisa anjog ka Idjudin. Nu écés mah, boh anu ngadeuheusna, pon pilalagi Idjudin-na, saruana teu ngajénan kodeu étik jurnalistik. Upama aya wartawan “SB” nu boga peta siga kitu, geus moal loba tinimbangan deui; pecat!

Ku ayana tulisan Cécép anu ngabelenyeng “miheulaan taqdir”, Idjudin gusat-gesut nulis kolom dina Majalah Manglé (No. 2030), kalayan dijudulan “Larapna Perda Basa, Sastra, jeung Aksara Sunda”. Kuring yakin, tulisan Idjudin kajurung sabada maca tulisan Cécép Burdansyah.

Kekecapan munggaran anu ditulis ku Idjudin téh taya lian “Alhamdulillah, Propinsi Jawa Barat geus ngabogaan Peraturan Daérah (Perda) No. 5 Taun 2003 ngeunaan pemeliharaan Bahasa, Sastra, dan Aksara Daérah, minangka payung hukum enggoning ngalestarikeun, ngabina jeung mekarkeun basa daérah nu aya di wilayah Jawa Barat.”

Pantesna mah Idjudin ogé nyebut “Astaghfirullohal’adziim” ku ayana buku anu ngamuat Perda téh loba pisan salah citakna. Komo perkara rék ngarévisi mah, sigana pihak Disbudpar geus pohoeun, atawa api-api poho.

Dina tulisanana, Idjudin nétélakeun yén taun 2005, Disbudpar Jabar dipercaya nguruskeun anggaran anu gedéna Rp 512. 710. 000,- (Limaratus duabelas juta tujuhratus sapuluh rébu rupiah) pikeun kagiatan “pelestarian dan pengembangan bahasa dan sastra daérah”. Ari nurutkeun tulisan Cécép mah, gedéna téh Rp 2.000.000.000,- (dua miliar rupiah), pikeun waragad taun 2004/2005. Hartina taun 2004, Disbudpar geus méakeun duit Rp 1.487.290.000,- (samiliar opatratus dalapan puluh tujuh juta duaratus salapan puluh rébu rupiah).

Anu matak rada kerung, ongkoh Idjudin nétélakeun anggaran duit taun 2005, tapi anu didadarkeun téh kagiatan taun 2003, saperti anu kaunggel dina tulisan Idjudin alinéa katilu. Sakanyaho kuring, Idjudin kakara dijenengkeun jadi Kepala Disbudpar dina taun 2004, mun teu salah mah bulan puasa (Basa munggaran Idjudin wawanohan di Saung Angklung Mang Udjo, kuring ogé henteu hadir, da pihak humas Disbudpar henteu ngarasa penting ngondang “SB”). Iwal ti nataan kagiatan taun 2003, Idjudin ogé nataan kagiatan taun 2004, di antarana: Penyuluhan Bahasa Cirebon sawilayah Cirebon (Kab/Kota Cirebon, Kab. Indramayu, Kab. Majalengka, jeung Kab. Kuningan), jeung biantara seserahan Upacara Adat Pangantén Sunda, jeung ngalélér pangajén karya tulis widang basa jeung sastra Sunda. Hartina, tilu kagiatan éta méakkeun Rp 1.487.290.000,- (samiliar opat ratus dalapan puluh tujuh juta duaratus salapan puluh réwu rupiah).

Leuwihna tina nataan kagiatan Disbudpar, tulisan Idjudin téh ukur sabangsaning goong nabeuh manéh, nyaritakeun kasuksésan Disbudpar dina miara basa, sastra jeung aksara Sunda. Naha enya, Disbudpar geus suksés miara basa, sastra, jeung aksara Sunda? Beunta atuh!***

Pondok Mustika, 30 Rajab 1426 H

Dimuat di Majalah Seni Budaya edisi 167, September 2005

Yuda P Koncara
XII IPA 5

Read more »

Éfék Psikologis Facebook pikeun Kaséhatan Mental

Wasta : Esty Herdiani
Kelas : XII-IPA 5

Sawatara waktos kaliwat mecenghul laporan ngeunaan tanda-tanda jelema nyandu Facebook atawa loka jejaring sosial séjénna, contona Anjeun ngarobah status leuwih ti dua kali sapoé sarta getol ngomentaran parobahan status réncang. Anjeun ogé getol maca profil réncang leuwih ti dua kali sapoé cacak manéhna henteu ngirimkeun talatah.
Laporan panganyarna ti The Daily Mail nyebutkeun, nyandu loka jejaring sosial kawas Facebook atawa Myspace ogé bisa ngabahayakeun kaséhatan alatan micu jelema pikeun ngaisolasi diri. Ngaronjatna pengisolasian diri bisa ngarobah cara gawé gen, ngabingungkeun respons kekebalan, level hormon, fungsi urat nadi, sarta ngarusak performa mental. Hal ieu emang indit tukang jeung tujuan diwangunna loka-loka jejaring sosial, di mana pamaké diiming-imingi pikeun bisa manggihan réncang-réncang lila atawa ngoméntaran ngeunaan naon anu keur lumangsung dina batur Anjeun ayeuna.
Hiji hubungan mimitian jadi garing sabot para individuna teu deui ngaluuhan social gathering, nyingkahan pasamoan kalayan réncang-réncang atawa kulawarga, sarta leuwih milih melong komputer (atawa ponsel). Sabot pamustunganana interaksi kalayan batur-batur, maranéhanana jadi gelisah alatan “misah” ti komputerna.
Si pamaké pamustunganana kabetot ka dina dunya artifisial. Hiji jalma anu réncang-réncang utamana nyaéta jelema deungeun anu kakara dipanggihan di Facebook atawa Friendster baris nepungan kasulitan dina komunikasi sacara face-to-face. Laku-lampah ieu bisa ngaronjatkeun mamala kaséhatan anu serius, kawas kanker, stroke, panyakit jantung, sarta dementia (kapikunan), kitu
nurutkeun Dr Aric Sigman dina The Biologist, jurnal anu dirilis ku The Institute of Biology.
Pasamoan sacara face-to-face ngabogaan pangaruh dina awak anu henteu kasampak sabot ngirim surélék. Level hormon kawas oxytocin anu nyorong jelema pikeun berpelukan atawa silih berinteraksi robah, gumantung deukeut atawa henteuna para pamaké. Sawatara gen, kaasup gen anu nyambung jeung sistem kekebalan sarta respons ka stres, boga aksi sacara béda, gumantung dina sabaraha mindeng interaksi sosial anu dipigawé hiji jalma jeung anu séjén.
Ceuk manéhna, média éléktronik ogé ngancurkeun sacara perlahan-lahan pangabisa barudak sarta golongan dewasa ngora pikeun diajar pangabisa sosial sarta maca basa awak. “Salah sahiji parobahan anu pang mindeng dialungkeun dina kabiasaan sapopoé nu nyicingan Inggris nyaéta pengurangan interaksi jeung sasama maranéhanana dina jumlah menit pér poé. Kurang ti dua dékadeu, jumlah jelema anu ngomong yén euweuh jelema anu bisa diajak sawala ngeunaan masalah penting jadi ngalipet.”
Karuksakan fisik ogé pohara meureun lumangsung. Lamun ngagunakeun mouse atawa memencet keypad ponsel salila berjam-jam saban poé, Anjeun bisa ngalaman tatu tekanan anu deudeuieun. Panyakit tonggong ogé mangrupa hal anu umum lumangsung dina jalma-jalma anu méakkeun loba wayah diuk di hareup méja komputer.
Lamun dina jero peuting.Anjeun riweuh kénéh ngomentaran
status réncang Anjeun, Anjeun ogé kakurangan wayah saré. Kaleungitan wayah saré dina waktu lila bisa ngabalukarkeun kantuk berkepanjangan, hésé berkonsentrasi, sarta depresi ti sistem kekebalan. Hiji jalma anu méakkeun waktuna di hareup komputer ogé baris arang ngolah raga ku kituna nyandu aktivitas ieu bisa ngabalukarkeun kaayaan fisik anu lemah, komo obesitas.
Henteu heran lamun Dr Sigman pikahariwangeun arah ti masalah ieu. “Loka jejaring sosial sakuduna bisa jadi samara ti kahirupan sosial urang, tapi anu kami manggihan pohara béda. Kanyataanana loka-loka kasebut henteu jadi pakakas anu bisa ngaronjatkeun kualitas hirup, melainkan pakakas anu nyieun urang salah arah,” tegesna.
Tapi, lamun aktivitas Facebook Anjeun masih saukur sign in, ngonfirmasi friend requests, tuluy sign out, kasampak Anjeun teu perlu salempang bakal kakeunaan mamala kanker, stroke, komo nalangsara pikun.

Read more »

Plastik anu Alus

 Plastik teh mangrupa wadah anu sok di pake jang ngawadahan barang bawaan contona dahareun jsb.Ayeunamah sagala rupa-rupa dahareun atawa barang – barang teh lolobana di bungkus ku plastik.Padahal mah di lain sisi plastik teh bisa ngaruksak lingkungan kusabab eta plastik bisa ancur kurang leuwih salila 30 tahun.Kusabab kitu lamun eta plastik terus numpuk meren bisa nyebabkeun banjir oge.

Tah ku kituna geuning ayeuna mah geus aya plastik anu bahana teh tinu tangkal sampeu bahan dasarna.Anu mimiti nyieun ieu plastik nyaeta sugianto .Ngembangkeunnana ngagunakeun tehnologi ecoplas  nyaeta ngagabungkeun bahan paranti nyieun bijih plastic jeung tipung sampeu.Ieu plastik teh bisa ancur dina waktu ngan sabulan .Salain ti ramah lingkungan plastik ieu oge  bisa ngamanfaatkeun jeung mere peluang jang ekonomi masyarakat khususna jang patani sampeu. Kantong plastik eta teh ayeuna geus masar ka samodel mini market nyaeta alfa,yomart jsb.Anu dina logona sok aya gambar 4 kali tahap eta plastik bisa ancur.
          Kusabab kitu naha atu heunteu kabeh we plastik teh diganti ku bahan tinu sampeu eta supaya ancaman bencana nu disebabkeun ku plastic teh bisa di cegah.

Wasta : Asri Yanti
XII IPA 5

Read more »